برای بهبود کیفیت زندگی‌مان عمل کنیم
با احساسات زندگی را مدیریت نکنیدبرشی از یک کتاب, سخنی از بزرگان
مدیریت زندگی خود را به دست احساسات لحظه ای خود ندهید. 1)
از این شاخه به آن شاخه نشو کریم آقا! یعنی پرنده نباش … پزنده باش.
پزنده اگر پزنده باشد، از سیرابی هم هزار و یک رقم مربّا ردیف می‌کند. 1)
مهمترین عامل موفقیت و پیشرفت،اعتماد به نفس است. در حقیقت کلید اصلی تمام موفقیت‌های بشر است.
هرچقدر موفقیت‌های بزرگتری می‌خواهید باید اعتماد به نفس بیشتری داشته باشید. 1)
برای آنچه از دست داده‌اید ماتم نگیریدبرشی از یک کتاب, سخنی از بزرگان
یک مرد دانا هیچگاه برای آنچه از دست داده ماتم نمی‌گیرد. بلکه با سرزندگی می‌کوشد تا راهی برای جبران خسارت و اشتباهات گذشته‌اش بیابد. 1)
انسان شیئی در میان اشیاء نیست، اشیاء اختیاری از خود ندارند، ولی انسان موجودی است که در نهایت خودمختار است. در میان محدودیت‌های موهبتی و محیطی، چیزی که او به آن تبدیل شده ساخته خود اوست. 1)
هرگز هدفتان را فقط موفقیت قرار ندهید. هرچه بیشتر هدفتان رسیدن به موفقیت باشد بیشتر از آن دور خواهید شد.
موفقیت‌هایی مانند خوشبختی را نمی‌توان دنبال کرد، بلکه باید آن را به وجود آورد. خوشبختی اثر جانبی تعهد یک انسان به هدفی والاست، یا به عبارت دیگر، خوشبختی محصول تسلیم شدن در برابر هر معنای ارزشمندی غیر از خود شخص است. خوشبختی باید اتفاق بیفتد، و همین امر برای موفقیت هم صدق می‌کند : باید بدون آنکه به آن اهمیت داده باشی اجازه دهی اتفاق بیفتد. از شما می‌خواهم به ندای درونتان گوش کنید و به بهترین شکل ممکن برای تحقق آن تلاش کنید. و در نهایت در درازمدت خواهید دید که – توجه داشته باشید که می گویم در رازمدت! – موفقیت به دنبال شما خواهد آمد، زیرا شما فراموش کرده بودید که به آن فکر کنید. 1)
باور کنیم آخرت ادامه زندگی در همین دنیاست …
کسانی که در این دنیا خوب و مطابق با ارزش‌های والای انسانی زندگی کنند، در آخرت نیز زندگی خوبی خواهند داشت …
فراموش نکنیم خوب زندگی کردن و لذت بردن از نعمت‌های خدا و بهره‌مندی و شکرگزاری از آن‌ها، امکان لذت بردن از نعمت‌های خدا در جهانی دیگر را برای ما فراهم می‌سازد …
سعی کنیم به جای گذران عمر و سپری نمودن ایام، با بالا بردن کیفیت زندگی، به معنای واقعی زندگی کنیم و از لحظه لحظه زندگی لذت ببریم ! 1)
مصیبت و بدبختی ملت‌ها، حاصل عمل سه گروه می باشد : دانایان بی اخلاق، با اخلاقان نادان و بدتر از این دو گروه، نادانان بی اخلاق
و خوشبختی ملت‌های خوشبخت، نتیجه و تفکر و عمل یک گروه می‌باشد : دانایان با اخلاق
از این‌رو دانایی و اخلاق، دو بال پرنده خوشبختی است که بودن هریک از این بال‌ها، پرواز کردن، سعادت و خوشبختی جامعه امکان‌پذیر نخواهد بود. 1)