ما وقتی کاری را یاد میگیریم که شروع به انجام دادن آن کنیم. راه دیگری وجود ندارد. 1)
هر ثانیهای که زندگی میکنیم، لحظهای جدید و بیمانند در کائنات است، لحظهای که هرگز تکرار نخواهد شد … 1)
گذشته مثل داستانیه که به ما میگه چطوری به جای الانمون رسیدیم، ولی تو میتونی همین الان هم دست به کار بشی و یه داستان جدید بنویسی. 1)
هنگامی که موفق میشوی بر مشکلات بزرگ ناشی از علایق شخصی فائق آیی خود را با خاطرات لحظههای تلخ درگیر مکن، ولی به شادی عبور از این آزمایش بیندیش، هنگامی که از مداوای درازمدت وا میرهی و سلامتی خود را باز مییابی به رنجی که تحمل کردی میندیش ولی به رحمت پروردگار که موجب درمانت شده بیندیش، برای باقی عمرت رویدادهای نیک را که در میانه دشواریها پدید آمدهاند همواره به خاطر بسپار، آنها معرف توانمندیهای تواند و در برابر تمامی ناملایمات باز به تو اعتماد میدهند. 1)
یک ضربالمثل قدیم عرب میگوید:
خداوند به درخت برای میوههایش امتیاز میدهد نه ریشههایش. 1)
اگر ما همیشه نگران اتفاقاتی باشیم که در آینده ممکنه رخ بده شانس تعامل داشتن با اتفاقاتی که الان در پیرامون ما می افتن رو از دست میدیم. ما هرگز به آینده نمیرسیم … وقتی هم بهش برسیم دیگه آینده نیست، میشه حال، بنابراین ما یا میتونیم از زندگی همونطور که پیش میره لذت ببریم یا میتونیم برای لذت بردن از اون همیشه خودمون رو آماده کنیم. 1)
همیشه با واقعیتهای موجود زندگی کنیم، نه تصورها و احتمالهایی که واقعیت ندارند. هر چیزی نه ارزش شنیدن دارد، نه ارزش توجه.
عقب ماندگی، از تمام حرفهای بیهویت ایجاد میشود. 1)
رفتار ما سهم عظیمی از جذابیت و نفرت را ایجاد میکند. قدرت کلام را فرد متکلم حس نمیکند، ولی فرد شنونده میتواند تا اعماق بشکند یا تا آسمان پرواز. هرچه که هست، انرژیهای انتقال داده شده به شخص متکلم نیز برگشت خواهند خورد. چه مثبت، چه منفی. این جرئی از قوانین زندگی است. 1)