انسان شیئی در میان اشیاء نیست، اشیاء اختیاری از خود ندارند، ولی انسان موجودی است که در نهایت خودمختار است. در میان محدودیت‌های موهبتی و محیطی، چیزی که او به آن تبدیل شده ساخته خود اوست. ¹⁾

هرگز هدفتان را فقط موفقیت قرار ندهید. هرچه بیشتر هدفتان رسیدن به موفقیت باشد بیشتر از آن دور خواهید شد.
موفقیت‌هایی مانند خوشبختی را نمی‌توان دنبال کرد، بلکه باید آن را به وجود آورد. خوشبختی اثر جانبی تعهد یک انسان به هدفی والاست، یا به عبارت دیگر، خوشبختی محصول تسلیم شدن در برابر هر معنای ارزشمندی غیر از خود شخص است. خوشبختی باید اتفاق بیفتد، و همین امر برای موفقیت هم صدق می‌کند : باید بدون آنکه به آن اهمیت داده باشی اجازه دهی اتفاق بیفتد. از شما می‌خواهم به ندای درونتان گوش کنید و به بهترین شکل ممکن برای تحقق آن تلاش کنید. و در نهایت در درازمدت خواهید دید که – توجه داشته باشید که می ‌گویم در رازمدت! – موفقیت به دنبال شما خواهد آمد، زیرا شما فراموش کرده بودید که به آن فکر کنید. ¹⁾

مصیبت و بدبختی ملت‌ها، حاصل عمل سه گروه می باشد : دانایان بی اخلاق، با اخلاقان نادان و بدتر از این دو گروه، نادانان بی اخلاق

و خوشبختی ملت‌های خوشبخت، نتیجه و تفکر و عمل یک گروه می‌باشد : دانایان با اخلاق

از این‌رو دانایی و اخلاق، دو بال پرنده خوشبختی است که بودن هریک از این بال‌ها، پرواز کردن، سعادت و خوشبختی جامعه امکان‌پذیر نخواهد بود. ¹⁾

فقر و بدبختی سرنوشت ملتی است که، فقر و بدبختی را سرنوشت خود می‌داند و ثروت و خوشبختی سرنوشت ملتی است که، ثروت و خوشبختی را سرنوشت خود می‌داند! ¹⁾

برای تغییر یک ملت اول از همه باید سطح آگاهی و خرد آن ملت تغییر کند و آن هم میسر نیست مگر از طریق مطالعه، بی تعصب بودن و دوری از تقلیدهای اشتباه کورکورانه. ¹⁾