امید، احساسی که مانند دانه‌ای عدس که از دستت در رفته و به کنجی از آشپزخانه خزیده، بعدها که آن را پیدا می‌کنی می‌بینی در کمال ناباوری جوانه زده، در آشپزخانه‌ی سردی که حتی حشرات هم در آنجا زندگی نمی‌کنند.
امید این چنین چیزیست. 1)

References
1 کتاب : شرح زندگی من | نویسنده : وحید معینی‌فر
0 پاسخ

پاسخ دهید

میخواهید به بحث بپیوندید؟
مشارکت رایگان.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *